We gaan rustig door!
Afgelopen maanden hebben we lekker een aantal weekenden aan Emma kunnen werken. De vorige post heb ik afgesloten met een to-do lijstje voor de maand februari:
Alle spanten op orde (exclusief schotten)Op die onder de motor na, gelukt!De gesplitste (gedelamineerde) plaat vervangenGisteren het laatste laswerk hieraan gedaan.Luik in het achterdek passend makenHet past en en is klaar voor de zeven zeeën! 🙂
Daarnaast hebben we dit nog gedaan:
- Nieuwe delen in het voordek om het water buiten te houden.
- Nog wat kleine plekjes in de romp gevuld.
- Ontwerp en start productie van het nieuwe roermechaniek.
- Voorbereiding op nieuwe delen in de opbouw.
De restauratie – uur 555 tot 619
De gedelamineerde plaat, wat een nachtmerrie. Een groot deel in het vlak wat eerst helemaal goed leek, bleek een productiefout in te zitten. Het staal was aan het delamineren. De plaat moet dus volledig vervangen worden. Er was een voordeel en een nadeel aan deze plaat. Het voordeel is dat er weinig kromming in de plaat zit, het zal dus vrij simpel zijn de nieuwe plaat in vorm te krijgen. Het nadeel is dat hij is ingeklemd tussen de spanten en de platen er onder en boven. De joggels van de andere platen vallen over de te vervangen plaat. Op de een of andere manier moet toch echt die plaat er tussenuit! Het makkelijkste lijkt het om delen van de spanten los te halen en de plaat naar de binnenkant toe te verwijderen. Het probleem hierbij is dat er een heel stuk stijfheid uit de romp verwijderd zal zijn en dat mogelijk de vorm van de boot kan veranderen.
Het is een lastige operatie. Het plan is om het stuk in twee delen, ieder van een meter lang, te vervangen. Op deze manier worden maximaal 3 spanten achter elkaar onderbroken. Daarnaast worden de spanten die onderbroken worden gestut met een soort veiligheidskooi van oud ijzer.
Enfin.. Tijd om te beginnen! Met de plasmasnijder heb ik eerst alle klinknagelkoppen weggesneden, om vervolgens alle restanten van de klinken er uit te slaan met een biknagel die gepromoveerd is tot drevel. Niet dat we score bij houden, maar in de hele plaat zaten 232 klinken. Op een gegeven moment zijn je armen best moe van het hameren. Hierna zijn ook de spanten los gesneden met de plasmasnijder. Met wat klappen komt de eerste helft van de plaat los van de randen, YES! De romp lijkt verder geen krimp te geven en houdt haar vorm goed.
Het nieuwe deel is geslepen uit een nieuw stuk staal. Doordat ik de gejoggelde randen aan de platen heb laten zitten hoeft de vorm niet tot op de millimeter nauwkeurig. Dit is ook een van de redenen dat de joggel niet verwijderd is. Het is natuurlijk ook een stukje karakter en historie in het schip. Het nieuwe deel is op de plaats geklemd met behulp van de oude spanten. Vervolgens ben ik van buitenaf de oude klinkgaten gaan dichtlassen, als een soort puntlassen aan de nieuwe plaat vast. Ohja! Voorafgaand hieraan heb ik alle randen helemaal schoon geslepen en in de menie gezet. Dit brandt weg op de plekken waar gelast wordt, maar hopelijk zorgt het voor wat bescherming van het staal en voorkomt het rottigheid. Om de joggel en de plaat aan elkaar vast de lassen moeten de platen supergoed op elkaar geklemd worden. Kieren kunnen we niet hebben natuurlijk! Door steeds een klem op de nieuwe plaat vast te lassen en die goed aan te draaien krijg je de delen stijf op elkaar. Dit proces herhaal je vervolgens iedere paar centimeter langs de rand en dan las je weer een paar gaten vol. Die klem is langs één rand van de halve plaat zo’n 40 keer opnieuw vast gezet en aangedraaid. De blaren stonden op mijn handen aan het eind van de dag.. Maar de plaat zit er strak in!
Het tweede deel van de plaat was vervolgens een stukje minder spannend. Eerst maar weer het oude deel er uit. Klinken weg slijpen, hameren, plaat los, de randen schoonmaken en in de menie zetten. Daarna het nieuwe deel op maat maken en het spel met klemmen en lassen begint weer.
Aan de binnenkant is een aantal nieuwe delen spant gemaakt en geplaatst. De spantenbuiger 2.0 heeft zijn werk goed gedaan! De oude spanten waren te dun geworden door rottigheid tussen het spant en de huidplaten. De waterpomp zat aan de bakboordzijde op de spanten gemonteerd wat voor extra rottigheid gezorgd heeft. De laatste uitdaging hierin was een vervelende deuk in het vlak doordat de boot verkeerd opgebokt is geweest voor onze tijd. Gelukkig hebben we die er bijna helemaal uit kunnen krijgen tijdens het vervangen van het staal.
En dan nu.. Wat een klus was dit, we zijn blij dat dit project achter de rug is! Waar we helaas achter zijn gekomen is dat het deel aansluitend achter deze plaat óók hetzelfde probleem heeft. We mogen het grapje dus nog een keer doen binnenkort.
Voor nu gaan we even wat kleine klusjes doen zoals het voordek aanpakken, de fundatie voor de mast verder opbouwen en het roermechaniek opbouwen. In het voordek zitten wat slechte plekken. Een mooie plek om te oefenen met lassen. Thomas heeft afgelopen weekend flink geholpen en hij kon lekker oefenen met het rotte deel er uit slijpen, een nieuw stuk maken en het plaatsen en lassen van het nieuwe stuk. Op deze manier kon ik even helpen met lassen zodra hij er klaar voor was en kon ik verder bezig met het achterluik en wat andere kleine dingetjes. Het luik past nu goed dus die hebben we tevreden van de to-do lijst afgestreept. Er zat aardig wat spanning in het voordek dus we hebben nog een snede in het dek gemaakt en die vervolgens weer dicht gelast om de spanning er af te halen.
Al met al zijn we tevreden met het werk van afgelopen maanden. Voor nu gaan we lekker door met lassen en over iets meer dan een maand kunnen we weer een aantal weken er fulltime tegenaan! Tot de zomervakantie staan nog een paar klusweekenden op de planning.
Groetjes Wendy en Sjoerd
Restauratie de Emma 
Mooi project, de restauratie van deze prachtige boot! En erg leuk om te lezen hoe jullie het doen.
LikeGeliked door 1 persoon